Tam ruhumun derinliklerine inerken, inecekken ne iyi yaptın da
hayvani biri çıktı içinden insan sandığım beninden.
Hani nerdeyse bütünleşip her şeyimle
Bir kendime sakladığım beni ben yapan ne varsa
verecektim şehvet denen o sinsi ellerine.
Sonra olacakları ne ben düşüneyim ne sen tahayyül et
adanırken kalbim saf dediğim sevgi cambazına
köleye dönecekti sevgiye aç bilaç hislerim.
Ah ne iyi ettin de tanıttın kendini,
öyle körü körüne kapılıp duygu denizine
işte bu diyecektim belki de ilk kez
teslim edecektim en aziz duyguları bir hiç uğruna.
Şimdi bende sana olan duygular sersefil
adını duyunca dahi sanki hiç tanımamışçasına
çekip gidiyorum anlaşılması zor bir bitiklik durumu.
Haklısın yine de hayvanın hayvanlığı meziyettir bana göre
insanın hayvanlığı çekilir şey değildir gönül dilinden bilene.
01.11.2010 Belgin Turan
Belgin TuranKayıt Tarihi : 1.11.2010 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öyle körü körüne kapılıp duygu denizine
işte bu diyecektim belki de ilk kez
teslim edecektim en aziz duyguları bir hiç uğruna.
---
Gerçekten direkten dönmüş saf ve duru duyguların sahibi geçmiş olsun dileklerimle...kutlarım ibret verici şiirinizi..saygımla..
birgün yol çizgilerine yenilince yazgım,
seni hayat kadar özleyeceğim.
dut pekmezi ve kızarmış ekmekli sabahları,
çocukluktan alınmış ödünç gülüşlerini,
canıma can katan sarılışlarını arayacağım
ama olmayacaksın...
TÜM YORUMLAR (6)