Dır - Dır Şiiri - Sadi Almatepe

Herkes mülkün sefasında, bu ne güzel bir cefadır.
Köhne dostun mal sevdası, nede bulunmaz vefadır.

Çözüldü kördüğüm lakin, nasıl bozulmadı büyü.
İblisin kurduğu tuzak, kardeşinkinden refadır.

Değişsin mi düzen artık? gelen gidene sezadır.
sevenler hep bulur hüsran, çünkü aşk yardan cüdadır.

Nedir saat her gün gider, sanılır sonsuz bekadır.
Kabiri sanma karanlık, o hayallerden fezadır.

Bin dilim olursa gönlüm, dilimden gelen cefadır.
Nerede bir huzur bulsam, buda dilinden devadır.

Gözden yaşların dökümü, nede ihtişamlı ah dır
Kah vurur darbeyi cana, kah gönüle bir segahdır.

Kudreti canımı kesen, o ne rengarenk nigahdır.
Hedef olmak kör kurşuna, sana yarlıkdan mübahdır.

Hasmına silahı vermek, çaresiz kula revahdır.
Hayat neşesi denen şey, nice gönüllere tahttır.

Hatıranın sönmez külü, hasret harlayan sedadır
Pişmanlığın lügat yeri, vazgeçilmeze vedadır.

Binlerce giden yerine, gelişin nasıl devadır.
Her sineye gül dikerken, gönlüme diken revadır