Dipsiz kuyu Şiiri - İbrahim Bayır

Dünya bir dipsiz kuyu
Kuyunun çekilir suyu
Su akar bulur yolunu
Damlaydım rahmetten saymadılar

Gelen giden taş sallıyor
Can cağızımı acıtıyor
Yaram derin kanıyor
Kanayan yarayı sarmadılar

Kara delik büyüdükçe büyüdü
Biçki dikiş nakış yama tutmadı
Ömür bunları yaza yaza çürüdü
Beni sivrisinek vızırtısı sandılar

Kurtlanmış içi boş küdük gördüler
Bundan yakacak filan olmaz dediler
İşe yaramaz diye küllüğe dehlediler
Beni adam yerine koymadılar

İsyani şaştı feleyim
Boşa çıkmasın dileyim
Sarada döndü eleğim
Beni adam yurduna koymadılar