İçim öyle dolu ki...yazmak istedim yine..biliyorum bu mektup da nerden çıktı diyeceksin. bu zamanda mektup mu kaldı.teknoloji diye bişey var dimi diyorsun eminim..ama ben eskiden kalma biriyim.teknolojiyi sevmiyorum.mesaj atacağıma sesini duymak isterim.mail atacağıma mektup yazmak isterim.postacı kapına gelsin ve merak et isterim. işte öyle eskiden kalma bir kadınım ben.şuan nerdesin bilmiyorum.ne yaparsın.ne düşünürsün.. acaba beni düşünürmüsün? sustummm ve soruyu kendime sordum.cevabını bulamadım biliyormusun. cevapsız sorular, sualsiz sorgular....derin kuyulardaymışım gibi hissediyorum kendimi.karanlık ve dipsiz sularda boğuluyorum sanki.sevgin öyle yakıyor ki yüreğimi.inan dipsiz kuyunun buz gibi soğuk suları bile söndürmüyor yangınını. yukarı baktığımda kuyudan..vakit gece..siyahımsı bir mavi olmuş gökyüzü ve ay parlıyor... ama ben karanlık kuyunun dibinde bırakmışım kendimi dibe iniyorum öylece...su çok soğuk..bedenim buz kesmiş..oysa ellerimi uzatmıştım tutarsın diye..nerden bilirdim ki tutmayacağını.. beni dipsiz kuyulara mahkum edeceğini. üşüdüm galiba ama ben üşüdüm yüreğim değil, o hala yangın yeri gibi yanıyor... nasıl oluyor anlamadım. ben üşürken ve soğurken o hala yanıyor...yakıyorsun...kanayan kabuk tutmayan bir yara misali bide üstüne yangın... kor alevleri söndürmeyen soğuk sular... şuan dibe gömüldüm... ne siyahımsı mavi geceyi görebiliyorum.. nede parlayan yıldızlarla oynayan ayı... uykum geldi... uyumak istiyorum... geride sahipsiz bir sevda bırakarak uyumak... iyi geceler sevdiğim...
Tamamını Oku
