ah’ların dipsiz kuyusuna uzattı elini,
niyetlenmişti zira,
çekip alayımda sileyim o derin yaraları,
kurtulayım pişmanlıklarımdan! …
yine bir ah’ı büyütüp beslediğini bilemedi işte,
bilemedi ve uzattı elini geçmişin dipsiz kuyusuna…
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta