Dipsiz Kuyu Şiiri - Elvan Candan

Çıkmıyor aklımdan silüetin,
Gittiğim her yerde, her şeyde sen.
Yürüyorum öylece, aöaçsız, biçare...
Bir bakıyorum önümde oturduğumuz kafe.
Önce gülümsüyorum, geçmiş canlanıyor gözümde.
Sonra bir hüzün dalgası vuruyor;
Hem gözüme ıslak, hem yüreğime korkak.
Girip bir çay söylüyorum kendime,
Oturuyorum her zamankki yerimize.
Düşünüyorum bize olanları,
Nasıl geldik bu raddeye diye...

O an kurtulmak istiyorum bu düşüncelerden,
Seni düşündüren her şeyden...
Açıyorum kitabımı önüme hemen.
Seni satırlarda, sayfalarda kaybetmek istiyorum.
Örtmek istiyorum üzerine kelimeleri,
Bir daha açmamacasına.
Silmek istiyorum her yerden izlerini.

Ama olmuyor sevgilim...
Ben kaybetmeye çalıştıkça seni,
Sen parıldıyorsun sayfalarda.
Ben örmeye çalıştıkça üstünü,
Bilmediğim bir rüzgar açıyor görüntünü.
Yine bildik manzara, yine aklımda sen,
yine gözlerimde sen...

Olmuyor sevgilim;
Sana sevgim dipsiz kuyu gibi.
Ben çektikçe suyunu, kaynağı tükenmiyor.
Daha çok taşmaya yüz tutuyor,
Daha çok muhtaç ediyor kendine.
Çekiyor beni senin içine.