Dipsiz Kuyu Şiiri - Tangül Çehreli

Gün gecenin habercisiyse eğer
Geceler deliksiz ve ıssız bu sıralar
Geceler en yoğun özlemin dipsiz kuyusuna ip sarkıtmakta
Ölümüne kuşatmışız dost yanımızı
Yol alma gayretindeyken öte duruyoruz hayattan
Kararsızlık teminatı olamaz geleceğin
Zamanı heba etmekte üstümüze yok yazık
Soluğumuzun kıymetini bilememek ne acı
Durağan ve esir zaman bize, yoksa biz mi zamana?
Gayret sabır özveri tüm hayatın üç kelimelik özeti
Sessiz dualar kasnağı ruhumuzun
İç çekmeler dimağı narkozun etkisinde bırakıyor
Mahmur, mahmur baktırıyor çizgi sanatıyla bezenmiş gözlerimizi
Uyuşmuş her yanımız kol kanat direnmeksizin uzanıyor
Bu kadar mı geçtik kendimizden demeden olmuyor yazık
Bahaneler hâlihazırda küfür gibi ağzımızda art arda sıralanıyor
Başkasını zorla alıkoymakla denk hayatımızı alıkoymamız
Hitabet sanatını beceren âdem esir almış kökümüzü
Ağzımız laf yapsın kâfi
Eğriler doğruları söyleyerek yol almakla kalmasın
Binlerce on binlerce milyonlarca hür iradenin aynası olmuş asıl bilinen, sahte çehreler
İlahi sanatın vicdan muhasebesini silmişiz özümüzden
Yeni bir oluşumun kurbanı olmuşuz yazık
Direnmeden yol almak kolayımıza geliyor
Şaşırmışız yönümüzü çil çocuk
Zıvanadan çıkmış isyankâr ruhlarımız
Ne ana tanırız ne baba ne evlat biliriz ne kardeş ne arkadaş ne de dost
Sürü halinde yol alıyoruz besbelli hırs bürümüş her yanımızı
Kapkara olmuş simalarımız
Ayıklamak güç eğriyi doğruyu
Gün ve gece olmaktan çıktık tamamlanamayan olduk kendimizde
Yalnızlaştık iyice! Aynada ki çehreye sırt dönecek kadar
Aslımızı gömüp, ömrümüzü heba edecek kadar