Düştüm bir dipsiz kuyuya apansız
Etrafımda dört duvar, yok çıkar yol
Umutlar yok olurken bir bir karanlıklar içinde
Vazgeçmek üzereyken her şeyden, herkesten
Silinmeye başladığında hatıralar, anılar
Sesime cevap verecek aşina bir ses kalmamışken
Masmavi semaya bakıp kapattığım anda gözümü
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta