Dipsiz kuyulara attın beni
Kurtarayım diye el uzatmadın
Kararttın da benim aydın dünyamı
Küçücük bir ışık bile yakmadın
Talihe küstürdün acılar verdin
Gonca iken gülüm koparttın derdin
Yoluma taşları dikeni serdin
Bir kere yüzüme aşkla bakmadın
Şimdi o günleri arıyormuşsun
Üzgün kahroluyor ağlıyormuşsun
Başına karalar bağlıyormuşsun
Meğer seviyordun neden bıraktın
Kayıt Tarihi : 9.4.2008 10:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Ümit Aksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/09/dipsiz-kuyu-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!