Dipsiz Düşmeler Şiiri - Yunus Yakup

Kimselerin görmediği kimselerin bilmediği garipliğimden
Dönelim bir kaç damla yaşla ağrılı kalbin kederli boşluğuna
Bu an olur ya bu an sen kulaklarımdaki keman sesi su sesi
Nesin .Ayrılığa çalıyor dokunaklı bütün kemanlar ince ince
Akıp gitmeye durmuş su ardına bakmadan terk ederek kaynağını
Gidiyor musun gittin mi gidecek misin bu ağrılı kalpten
Kimseler görmüyor bilmiyor yakar top oynayan çocuk sevincin şurada
Şurada ayrı masalarda içilen çay bir parça özlem bir parça aldanış
Evet evet gitmen aldanış hayır hayır kalman aldanış
Kimseler görmedi kimseler bilmedi geçtin garipliğimden
Ardında ne bıraktığına bakmadan akrebi kovalayan yelkovan
Bu an olur ya bu an daldıkça gözlerim hayata dokunmakmış
Kalbe dokunmakmış kederin boşluğuna dönelim hayal kırıklığının girdabına
Böyle tüketmek istemezdim derinlerimden gelen tebessümü
Bir kahve bir kahve bir kahve daha geceye rengini unuttuğum
bir nağme açarım “fikrimin ince gülü”
bir sigara bir sigara bir sigara daha boğulup kalışımla
bir nağme açarım “ ah bu şarkıların gözü kör olsun”
Gidiyor musun gittin mi gidecek misin bu ağrılı kalpten
An olur ya gecenin simsiyah örtüsüne uykumu verdim
Hüzün aldım yalnızlığıma şimdi birkaç damla yaş okşar yanağımı
Su sesi geliyor gidiyor musun kalbimin çatlaklarından
Önceki gecelerin simsiyah örtüsüne esrik rüyalarımı da verdim.
Birikmiş sancısını yüzüme çizdim gittin mi gidiyor musun gidecek misin?
….
Düşler denizinde yalpaladığım albatros yalnızlığımda nesin?
Bile bile aldanış tutuşur her seferinde döner ağrılı kalbin kederli boşluğuna
İki kavak ağacının dağ manzarası önünde durduğu iz misin?
Bu bakışın bu sözlerin hayır hayır hiç gelmemişsin
Evet evet hiç gelmemişsin.