gözlerin diyorum sevgilim, gözlerin...
içinde binlerce okyanusu barındıran,
beni kıyılarına tutsak eden gözlerin...
ki o gözler;
hayat girdabından kurtulmak demek,
en sevdiğin kitabın kahramanının yerinde olmak,
ya da doğan bir güneşin ilk ısıttığı çiçek olmak demek...
bir de ellerin var sevdiğim...
şiirlerimi yazdığım kalemlere değen ellerin,
saçlarıma tutunan,
parmak izini tenime kazıyan ellerin...
kısaca özledim diyorum sevgilim, özledim;
tenini,
saçını,
elini,
gözlerini özledim...
anlıyor musun?
Ziya TüfekçiKayıt Tarihi : 11.8.2015 07:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10.08.2015 Saat 21.52
![Ziya Tüfekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/11/dipnot-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!