YAĞMUR KAÇAĞI
Elimden tut yoksa düşeceğim
Yoksa bir bir yıldızlar düşecek
Eğer şairsem beni tanırsan
Yağmurdan korktuğumu bilirsen
Gözlerim aklına gelirse
Elimden tut yoksa düşeceğim
Yağmur beni götürecek yoksa beni
Geceleri bir çarpıntı duyarsan
Telaş telaş yağmurdan kaçıyorum
Sarayburnu’ndan geçiyorum
Akşamsa eylülse ıslanmışsam
Beni görsen belki anlayamazsın
İçlenir gizli gizli ağlarsın
Eğer ben yalnızsam yanılmışsam
Elimden tut yoksa düşeceğim
Yağmur beni götürecek yoksa beni.
"Atilla İlhan"
bu şiiri kendime hediye ediyorum… bugüne özel…kendime şiirle seslenmek; bu ilk değil tabi ki… ama bu şiirin bende özel yeri var… şiirle tanışmam bu dizelerle oldu… ilk okuduğumda yağmuru kendime yakıştırmıştım… şimdi ise yağmur damlaları doldu taştı ceplerimden… yağmurla özdeşemiyorum bile.. olsun diyorum; onca yazıyı yazmışım seninle, teşekkürler bana şimdiye kadar yağdığın için…
bugün benim doğum günüm… hayıflanıyorum giden yıllarıma… duygularıma sitemler ekliyorum, endişeler ekliyorum… yaş kırk sekiz, kırk dokuza bir kala kucaklıyorum yıllarımı…öyle hafif değil, sımsıkı sarılıyorum…. ama canımı acıtacağını hiç görememişim…
aslında; durdurulamaz bir hızla akıp giden olarak nitelendirdiğimiz zaman kavramı için bile 365 gün çok şeyi ifade eder… içerisine çok yaşanmışlıklar, anılar, arkadaşlıklar, mutluluklar ve hüzünler sığabilir… bense; çekmişim dizlerimi göğsüme, yüzümü kapamışım üstüne… öylesine; hiç serzenişlerim olmamış, hiç cam kırıkları saplanmamış üzerime, kabullenmişim her şeye… kısaca; yorulmuşum bulamamaktan kendimi…
ve biliyorum; kendimi daha çok seversem ki; kendimi bulup “ huzur”’ a ereceğim…
19.06.2018
Kayıt Tarihi : 4.12.2018 11:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!