Dip Şiiri - Galip Uçar

Direnişçilerin provakosyana uğratılıp
İsyan ettiği günün gecesi
Mahallelerine baskın düzenlenmişti
Oysa biliyordu içlerine girmemesi gerektiğini
Biliyordu başka başka uzak ellerin
Provoke edip bu isyanı yönettiğini
Sonunda sömürü ve acı olduğunu biliyordu
Görmüştü duymuştu
Irak’ta, Libya’da, Halepçe’de, Kandahar’da
O isyanın gecesinde basıldı evleri
Köşebaşlarına kurulmuş tuzaklar daha da şiddetlendirdi
Kimden geldiği bilinmez bir kurşun
Kırdı narin camı
Biri saplandı duvardaki aslan figürlü el işlemesi halıya
Bir saplandı aslan yüreğine
Yüreği durdu
Gözünden yaşlar bir bir yanağına aktı
Buğulanan gözbebekleri
Son kere üç çocuğuna baktı
Yan yana yerde yatıyorlardı
Karısına baktı son kez
Gözbebekleri dondu kaldı
Şafak söktüğünde
Artık alıştıkları bomba sesli
Kurşun sesli gece bitmiş
Yeni güne uyanmışlardı
Ezan sesi sustu
İlk büyükanne gördü
Kalbinden sızan kanla
Yatağında yatan torununu
Sonra dede
Yıkıldı dizi üzerine
Bir bir yıkıldılar dizleri üstlerine
Yuvaları başlarına yıkılmıştı
Karısı saatlerce yanında ölüsünden habersiz kocasına baktı kaldı
Üç çocuğuyla ne yapacağını bilemeden
Gencecik yaşında bir başına yaban elde kalmanın derdi çöktü dağ gibi yüreğine
İkindiye kalmadan teslim ettiler toprağa
Yüzünde donmuş gözyaşının izi
Girdi yedi kat yerin altına
Gece oldu gün oldu
Gün geceye gece güne döndü durdu
Haftası dolmamıştı ki
Karısını çağırdı evin büyükleri
Dediler iş yok
Aş zor
Elimiz ayağımız tutmaz
Yol bizi bekler
Ocağımızın odunu
Bacamızının dumanı
Turaba karıştı bak
Ve sen
Gençsin
Kadınsın
Koca lazım sana
Eğer dönmezsen evine
Baban almazsa seni geri
Toplanmış eşyalarını koydular evine
Dedi çocuklarım
Dediler onlar bizim çocuklarımız
Onlar bizim kanımız
Ve şu ilerideki
Bakkal Haşim ister seni karı diye
Yaşlandı karısı elden ayaktan düştü
Sen ki fidan bir dalsın
Üç meyve vermeyle ağaç dalı çürümez
Daha vereceğin meyvelerin var
Verdiler ertesi güne Haşime karı diye
Aynı gün topladılar eşyalarını
Yüklediler bir arabaya
Üzerine kurşun deliği olan
Aslanlı halıyı örttüler
Sürdüler arabayı Ayıntab’a doğru
Türkiye yeni umuttu
Zar zor geçtiler sınırı
Dede nene üç çocuk bir de müptela müptezel bir amca
Dip’in gözleri karaydı
Ortancaydı
Saçları kara ve dalgalı
Bacısı daha kundakta
Ablası ise örüklü saçlarıyla esmer
Benziyordu aynı anasına
Ayıntab’a geldiler bir gece vakti
Sonra uzun zor geceler ve gündüzler
Ulaştılar İstanbul’a
Derme çatma bir eve kondular
Yarı aç yarı tok
Ve nihayet amcası da geldi Dip’in
Bir iki ay kadar sonra
Ne direnecek kadar cesurdu
Ne de askere katılacak kadar
Bir yolunu bulmuştu
Rahata da düşkündü
Çantasından ilk nargilesi çıktı
Onu hemen köşeye koydu
Dip koştu amcasına sarılmak için
Tuttu o küçük başından itti amcası
Ablası ise siliyordu yerleri
Elleri deterjan çatlağı
Henüz gelmiş amcasının  ayakkabı çamurlarını
Gün güne karıştı
Dede oturdu içti nargile
Nene oturdu içti çay kahve
Amca karton topladı
Paranın yüzü sıcaktı
Halep’ten komşuları
Tekstil atölyelerine gece vakitlerine dek
Uykusuz ve yorgun köle gibi çalıştı
Oysa o bir iki saat çöp karıştırıp
Toplayıp kartonları aldı parasını
Zamanla daha büyük oynayayım da dedi
Gördü çocuk çalıştıranları
Gitti bir toptancıdan aldı mendilleri
Geldi eve
Verdi Dip’in eline mendili
Diğer elini de tuttu
Dip amcası onu gezdirecek sanırken
Geldiler bir trafik lambasının önüne
Anlattı amcası
Gösterdi duran arabaları
Durunca dedi arabalar
Vuracaksın camlara
Ağlayacaksın
Göstereceksin mendilini
Parayı alacaksın vereceksin mendili
Dip o günden sonra
Her akşam gitti o trafik lambasına
Ve cumaları amcası tuttu götürdü
Cami avlularına
Avuç açmayı dilenmeyi anlattı
Öğretti de
Dip her cuma cami avlusundaydı
Ve bir akşam
Dip paraları amcasına verirken
Çağırdı ablasını amcası
Dedi okula gitmeyeceksin artık
Dil bilsen ne
Ya bu evi temizleyeceksin
Ya da şu komşunun oğluna karı gideceksin
Ki başlıgını da bol veriyorlar
Sen burada da evi siliyorsun orada da sil
Hem zaten ana ol ne olacaksın
Karı ol hem para girsin eve
Verdiler ablasını otuzluk komşuya
Gelen parayla da açtı bir bakkal
Bakkalda sattı meyvayı
Sattı sebzeyi
Zamanla sattı başka başka maddeleri
Müptezel ve müptelaydı zaten
Kendi gibi alıştırdı
Etrafına çektiği vatandaşı çocukları
Verdi çikolatayı ve kolayı
Koydu maddeleri içine
Bir bir aldı hepsini koydu trafik lambalarına
Itildi çocuklar
Kakıldı çocuklar
Dışlandı çocuklar
Aldı paraları amca
Aldı bağlanan tüm maaşları da
Ve ödenekleri
Ve yardımları
Dip lambalarda bekledi sattı mendili
Cuma el açtı cami avlularında dilendi
Dışlandılar kakıldılar kovuldular
Diğer kendi gibi çocuklar gibi
Asıl onlar sokakların mültecileriydi
Zamanla iyi insanları da gördü
Onlar gibi yardım da etti
Sevindiği de oldu Dip’in
Amcasının kuryeliğini de yaptı
İnsana da kıydı
Babasına kıyanlar
Babasına sebep olanlar gibi
Dönmedi hiç memleketine
Ki zatej oraya da yabandı
Annesi de ne aradı ne sordu
O da bilmiyordu zaten anasını
Hatta nenesini anne belledi
İşi bitip de amcasına parayı teslim ettiğinde
Bakkal önünde yediği bir gofret ve soğuk kolanın tüm gün hayalini kurardı.
Okula da gitti elbet
Öğrenemedi ama yeni yerin yeni dilini
Ne de kendi dilini
Ne yazdı ne de okudu
Okulda yaptığı bir iki oyundu
Zaten sonra ona da gitmedi
Büyüdü büyüdü de
Gençliğini görmedi
Bir günün akşamüstünde
Teslim ederken zehrini
Başka bir kurye onu vurdu ansızın
Sebep mi
Müşterisi elden kaçmasın
Babası gibi vuruldu Dip yere
Aktı kanı
Babası gibi kimse bilmedi duymadı
Ta ki eve uğramayınca iki gece
Sordu amcası nerede bu paralarım diye
Yoksa yedi bitirdi mi hasılatı
Öyle çıktı ortaya
Daha ergen bile olmadan
Bir duvar dibinde yatan Dip’in
Kanlı gövdesinden çıkmış canının cesedi
Kimsesizler mezarlığına koydular
Sokaktaki diğer çocuklar
İki gün sonra adını dahi unuttular
İki üç gün ağladı ablası
Kocası iyice dövünce onu da susturdular
Ne yeri vardı ne vatanı
Bir mülteci iken
İlticası sokağa oradan toprağa oldu
Sokağın mültecisi artık hiç yoktu