Dip Şiiri - Aytaç Yılmaz 3

Gecenin karanlığı çökmüş gözlerine,
Belli ki ki çok acılar çekmişsin.
Acılar nasır tutmuş çocuksu yüreğinde,
Belli ki çok ezilmişsin.
Çocukluğunda olmamış anlaşılan,
Hayatın içinden kopup gelivermişsin.
Acımasızlığında yoğrulmuşsun hayatın,
Tecrübesizliğinde kaybolmuşsun.
Yasını tutmuşsun yaşayamadığın çocukluğunun içinde bir yerlerde...
Öyle derin bir inanç var ki gözlerinde;
İnancındır seni bu günlere getiren.
Sende bilirsin ki, inancı olmayan bir insan ölmüştür zaten.
Sıcak bir yuvanın özlemiyle yanıp tutuşmuşsun.
Anne eli değmemiş saçlarına...
Kardeşinin bile yüzüne hasret kalmışsın,
Ağlamışsın gizliden gizliye...
Neden ağlıyorsun diyen, bir babanda olmamış.
Her şeye rağmen gülmeyi başarıyorsun ya,
Sen büyük adamsın.
Çünkü büyük adamlar;
Acılarını, mutluluğunun ardında saklayan insanlardır.
İnsan eskidikçe anlıyor değil mi, hayat her şeye rağmen güzel.
Sen her şeye rağmen gülmelisin zaten,
Çünkü, sen acıların yalnızlığısın.
Sen her şeye rağmen yaşamalısın.
Çünkü, hayat kendi çizdiğin yoldur
Ve kendi yolunda ağlayan bir insan kaybetmeye mahkumdur.

(Kadim dostum Abuzer Sezgin'e hitafen)