Dinozorların Aşkı-1- Şiiri - Ahmet Tığlı

Ben seni sevdim;
Ne kimselere sordum
Ne kimselerden duydum
Ne geçmişini bildim
Ne geleceğini,
Yıldızlar çizdi yolumuzu
Gölgeler silindi birer birer
Yüreğimizde çözüldü bilmeceler.
Ne benzerini gördüm
Ne benzerimizi
Bir yıldız kadar parlaktı güneşimiz.

Ben seni sevdim;
Karanlık gecelerde ışığı beklerken
Bir yanında acılar,bir yanında yalnızlık
Bir yanında tükenmişlik,
Bir yanında ben vardım.
Güneşin doğuşunu bekliyordun
Yakamozların kıpırtılarında.

Ben seni sevdim;
Tarihin silûetinde,sarp kayalarda gizli
Hani asırların silemediği
Sessiz ve yalnız
Dünyanın duvarlarında yankılanan
Dinozorların aşkı...
İşte öyle yaşamak isterim seninle bu aşkı
Kıyamete denk silinmeyen,
Nesli tükenmiş bir aşk dinozorlaşan
Yalnız ikimize yeten,ikimize ait olan.

Bir kaya gövdesinde sen,öbüründe ben
Sessiz ve yalnız,
İki ruh bir tek yürek gibi
Essek dağların zirvesinde
Tarihin derinliklerinden fosil fosil seslenerek
Yok olmuş aşklara biz varız diyerek...

Yalnız sen ve ben,nesli tükenen
Dünya durdukça yokolmayan
Yokolmayan bir aşk,zirvelerden inmeyen
Dünyanın duvarlarında yankılanan
Sarp kayalara can veren,

Ben seni sevdim sevgilim;
Dünya durdukça tükenmeyen...

Ahmet TIĞLI 24.1.2006 (Sevgi Merdivenleri)