Dinmiyor sızım Şiiri - İlyas Kunt

Şiir ilyas kunt
Dinmiyor Sızım...

Kelimeler yetermi biliyorum...
Nerden başlasam...
Nasıl anlatsam...
Sen Gönül bagım...
Diger yarım...
ilk göz agrımdın...
Alışmıştım ...
Güvenmiştim....
İnanmıştım sana...
Hiç Beklemezdim...
Beklemezdim gidecegini...
Bir rüya gibi bitecegini...
Alışamadım yokluguna ...
Kaldıramadım....
İçim acıyor...
Canım yanıyor...
Dinmiyor sızım...

Sol yanım yangın yeri...
Kışın yanıyor...
Yazın üşüyor...
Öyle alışmışımki...
Mevsimler gibisin...
Degişiyorsun içimde...
liklerime kadar hissediyorum...
Alışamadım yokluguna ...
Kaldıramadım...
İçim acıyor...
Canım yanıyor...
Dinmiyor sızım...

Gece oldu...
Saat 3:45
Sen uykudasın...
Tüm şehir uykuda...
Ben ayaktayım...
Elimde tütün...
Demlikte çayım...
Uyumak bilmiyor gözerim...
Ben sendeyim...
Sen nerdesin...
Alışamadım yokluguna...
Kaldıramadım...
İçim acıyor...
Canım yanıyor...
Dinmiyor sızım...

sabah oldu...
Saat yedi onbeş..
Çoktan doğdu güneş...
Gün ışıgına hasretim...
Kapılarım kapalı...
Perdelerim çekili...
Odam içimden karanlık...
Geceden, Uyumadım...
Bir geceyi , daha sabah ettim...
Alışamadım yokluguna ...
Kaldıramadım
İçim açıyor...
Canım yanıyor...
Dinmiyor sızım...
Dinmiyor...