Dinmeyen Sancı Şiiri - Metin Yiğit

Ruhum sürekli bu hicran ile yanmakta
Aşkın volkan olmuş kalbimde kaynamakta
Görenler halimi beni mecnun sanmakta
Bir ümit bahşet, bitir artık bu acıyı
Bir gülüşle ne olur dindir bu sancıyı

Kalbimde kanlı yaşlar sebebi bu hasret
Hem azap hem cennet imiş aşk denen illet
Döndür kışımı yaza da bir deva lutfet
Bir ümit bahşet bitir artık bu acıyı
Bir gülüşle ne olur dindir bu sancıyı

Kaderiymiş ıstırab aşktan tadanlarin
Halinden kim bilir sevdadan yananlarin
Kıymeti ölçülmez yarla geçen anların
Bir ümit bahşet bitir artık bu acıyı
Bir gülüşle ne olur dindir bu sanciyi