Dinmeyen Bir Düş Ağrısı İçimde Taşıdığım

armudun iyisiydi yediğim
/malum ardımdan söylenen/

şerbete banıp tüm acıyı
/kana kana içtim/
yan(ıl) dım

kıyamette noktalanacak bir sorgu olacak üstümde
/adım gibi eminim/

koştum…koştum…koştum
önüm/arkam/sağım/solum
…herkes sobelendi bir bir
/bilmeden/

puşt bir başıboşluğun kuytusunda
siper aldım soğuğunu düş bozumunun
elde kalan beş(?)
nereden çıktığı da belli değil

kanamalı bir hastaya aranan acil kan bayattı
dokundu
/sen gibi/

lakin!

düş(l) e (kalka) tırmandım doruklara
düş kurup diri diri yakarak geceleri
ismine yazıldı pek çok kez
pek çok şiir

kırıtan bir fahişe söyledi şarkımızı/beklerken müşterisini
tam kıvamında yandı hayaller
girdi içime…içime
içim eridi…ılık bir hararet mevsimde

resitalin en bitmeyeni bugün
bu gece sürünen bir şafak vakti
seni beklerken

kanımın pıhtılaşmış limanında demir attı sensizliğin yakılası durgunluğu
rıhtımda pusuda yalnızlık