köşe başında uzanan gölgeler var
kimi cellat kimi pusuya düşen insan
birinin cebinde son kalan alın teri
bir diğerinin elinde meçhul bir kurşun.
çukur çukur kazdılar
örttüler üstünü örttüler
yıllar boyu sürdü kıyımlar
yıkasan memleketi çıkmaz kokusu.
şimdi yüzler değişti memleket değişti
geçmişte gelecekte düşenler hatırlansın
acıdan ateşten doğuyor yine o insanlar
köşe başında uzanan namlular var.
barış illa barış dedik
vurdular kalbi sevdalıları
yıllar geçti sürüyor kıyımlar
yıksan memleketi uyanmaz o canlar.
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!