Dinmeyen Şiiri - Yusuf Varol

Neyi aksam kendimden hep sen..,
olamayan ellerin, hayale bürünen gözlerin, ve tenin
k o k l a y a m a d ı ğ ı m...
yani
tüm varolanım.

Bitmediğin ve hiç bitemeyeceğin bir bedende gizlisin o sağanağınla
dinmedin Siyahım,
dinmedin.
Süresiz ve sonsuz bir yağış bu vareder beni,
vareder bende seni
acı diye...

Acı'm sen ki eksilme hiç
Uzun kıl ömrünü
Bana yağ, beni üşüt, beni kanat
Beni yaşat
kendin ile...

Sensin ıslandığım
ve de zamanım
neyi aksam kendimden hep sen
ve neyi çeksem derinime
s e n s i z l e n e m e d i m.
Tenim ellerim, adımlarım
nede camlarına kanayan bakışlarım
sensizleşemedi.
yağışındayım,
Sesi susmuyor sağanağının.

13 Ocak 10