Issız bir yerde dolanıyorum.
Hayat denen bu dar sokaklarda
Yüreğimin bile götüremeyeceği kadar uzaklara gidiyorum.
Büyük bir hızla koşmaya başlıyorum hiçbir zaman soluklanamadığım kadar yol alıyorum.
Tıpkı zamanın alıp götürdüğü yaşamlar gibiyim.
Sonsuz yalnızlığım sanki hç ayrılmamış gibi yanıbaşımda.
Sonra birden bu duygularla sokağımda buluyorum kendimi.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta