Dinleyin ey ahâli! Bu yolda yamyamlar var!
İnsanları boğuyor, hayâlleri yiyorlar.
En olmadık zamanda, en ücrâ köşelerde;
Bâzen birkaç satırda, bâzen boş şişelerde…
Kesiyorlar yolunu şevklerin, umutların;
Gasp edip kaçıyorlar, ardına bulutların.
Peşi sıra koşanlar dönmüyorlar geriye,
Aklınca kovalıyor, ama kimi, nereye?
Yağmalanan her umut, öldürülen her yolcu,
Ödenmekle bitmeyen bu lânet çağın borcu.
Kaçımız daha mevtâ, kaçımız daha esir?
Ve daha kaçımızı mahvedecek bu asır?
Direnenler bir adım daha çıksın ileri,
Besleyip ümidini, yüz dönmesinler geri.
Ne kadar şeytan işi olsa da bu cendere,
Er geç aşkın sancağı çekilecek göndere.
O yamyamlar ölecek, o fesatlar kaçacak,
Ulu Tanrı lütfunu semâlara saçacak!
(06.07.2013)
Bahadır ÇelikbaşKayıt Tarihi : 16.7.2013 20:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Besleyip ümidini, yüz dönmesinler geri.
Ümidi hep canlı tutmak gerek.
Kutlarım. Saygıyla
TÜM YORUMLAR (1)