Dinleyin Beni Beyler Şiiri - Mesut Yücel

Dinleyin beni beyler,efendinin efendileri
Istersen alinsin sözümden birileri
Elimizdeki bizim,bir yel degirmeni
Su tasimanin alemi yoktur bile bile
Ne zaman vakit dolacak kendimize gelmeye..

Elindeki pirlantaya bicilemezken paha
Neden kalkarsin onunla seytan taslamaya
Kizil elma dururken,yesilleri almaya
Ugrasmaya gerek yok,kizil elma alalim
Vakit cok gec olmadan kendimize gelelim

Arsalar satiliyor,satilsin satilsinda
Ne amacla aliniyor,onlara bir bakilsin
Temel atacaklarsa on metre inilsin
Yüz metre tabana inmenin alemi ne
Vakit cok gec olmadan kendimize gelelim

Bir aferim almak icin bes tas su iciyoruz
Karnimiz tok ya bizim,, sonrada sisiyoruz
Pirlantayi calsalar,yerimizden kalkamiyoruz
Birakalim bunlari,degerleri bulalim
Vakit cok gec olmadan kendimize gelelim

Boynuz kulagi gecer düsüncesi hakim bizde
Müslümaniz,zenginiz,herbiri pesimizde
Manevi degilde,maddiler elimizde
O degerler hatirina ayagimizi öperler
Bizim el öpmemizin ne alemi var beyler

Masaya varinca bu benim sartim desen
O sartlari derkende,ah bir de el ovalamasan
Kabul etmeyince,masaya vursanda kalksan
Her biri pesimizde,pervane olurlar bizim
Vakit cok gec olmadan,kendimize gelelim

Onlar bizim düsündün mü,neyimizi severler
Neden bunlar olmadan bu is olmaz derler
Kararsiz gözükerek politika ederler
Kara kasa,kara gözümüzemi hayrandirlar
Kendimize gelelim beyler onlar bize,kurbandirlar