Dinleyici Şiiri - Nuran Karaca

sarılmıştı bir zamanlar etrafım,
dostunum diyenlerimle…
çünkü ben çok iyi bir dinleyiciydim;
adeta sabır taşının görevini üstlenmiştim.
ne zaman ki çatırdadım en derinden;
kendi birikimlerim yüzünden
dağıldı hep sağım solum, birden tenhalaştım.
ateşe verilen tek benim kalbim değildi,
tek kanadı kırılan kuş da ben değildim…
fark etmezdi,
canları sağ olsun dedim.
Onların yaralarına sürdüğüm merhemi
bu kez kendime uyguladım
tabi ki onlar kadar şanslı değildim.
Çünkü ben yalnızdım...

23:59 02.01.2016