Koçyiğit misâli, mertçe çıkıp da
Nâramla meydanı inletemedim.
Şöyle bir okkalı tokat çakıp da
Nefsime sözümü dinletemedim…
Ömrüm hep çukurda pusarak geçti
Her geçen sesimi kısarak geçti
Günlerim sürekli susarak geçti
Nefsime sözümü dinletemedim…
Yüzüne, gözüne vurdum da taşı
Nasıl bir inattır, eğmedi başı
O kadar didindim, verdim uğraşı
Nefsime sözümü dinletemedim…
11.07.2006
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 14.3.2013 05:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!