Dinletemedim Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Yüksekte olmadı, asla şu gözüm
Liyakat, ehliyet der, durur özüm
Hoşgörü, hilm dedir, yakışan çözüm
Ben bunu nefsime dinletemedim

Etrafta dönüyor, bin türlü dolap
Aksadıkça aksar, olmuyor yalap*
Böyle emretmiyor, Yunus’ça Çalap*
Ben bunu nefsime anlatamadım

Kendi havasında, işi bilenler
Hiçbir şey sezdirmez, izi silenler
Gideni aratır, bizde gelenler
Ben bunu nefsime dinletemedim

Tuttuğum bir takım, birde partim var! ! !
Yaptıkları bazen olur bana ar
Oynamayan gelin dermiş yerim dar
Ben bunu nefsime anlatamadım

İtibar mı sağlar, başındaki fes
Alıyorsun işte, çok şükür nefes
Maddeyle birlikte, mana çok enfes
Ben bunu nefsime dinletemedim

İstemeyen mi var, bol olsun aşım
Hayırlısı ile, upuzun yaşım
En güzeli olsun yeter ki na’şım
Ben bunu nefsime anlatamadım

Bir bozulur ise, insanda maya
Hiçbir şey bırakmaz, ar, edep, haya
Ahmet Arslan çıksan, uzaya, aya
Ben bunu nefsime dinletemedim
*yalap:hızlı,parıltı
*Çalap: Yunus’ta Allah
270516