Dinlenmedi zözümüz Şiiri - Ömer Faruk Kobul

Manzaram var,
Yalnızım ve izmirim.
Ustune sis inmiş şehrim,
Uzansam yakalayacak gibiyim yıldızları,
Sıralı sırasız gelen korna sesleri,
Gozukmez oldu göztepenın sokak lambaları,
Son bahar arattı bu sefer yaz akşamlarını,
Gittiler akşam olmadan dostlarım,
Güzel günler mazide kaldı.
Omuzlarımda sonralardan birikmiş bir yıkıklık,
Ahh onlarda olmasa yok dostum,
Raflarda eskiyen hayal balyalarım.
Izmarit toplayan bir liselinin günahı kadar masumduk,
Gözü görmez ırkçıgözlükler arkasından seyredildik,
Yapsak bir suç, yapmasak ayrı suçlu bulunduk,
Gençlikten kalan ne varsa gençlikte soruldu,
Denizlere atılan oltalardan kayık,
Sabır istediler bizden, veremedik,
Hayallerimizi istediler bizden, vermedik,
Sonunda tutuksuz yargılandık,
Ayak bileklerimizden zincirli gülleler eşliğinde.
Sabıkalı dediler, hayalperest dosyasından,
Bir sayfa ayırdılar bize,
Dinlenmedi sözümüz,
Mahkeme koridoruna muratıf,
Izmirin sokakları.