Oysa
Ne kadar isterdim
Sabırla bir ömür ümit içindeydim
Bir an olsun dinlemeni, fırsat vermeni bekledim
Anlaman için serdim, ferdim, varlığını hasreden biriydim
Yazık ettin, hem kendine ve hem de ümitlerimi hiç acımadan biçtin
Yıllar sonra görüşmek istedin, name yazıp gönderdin, artık ben değişmiştim
Namus ve haysiyetimi şerefi bilen, kalbi hassasiyetini esirgemeyen eşimle evlenmiştim…
Kayıt Tarihi : 8.11.2014 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!