Dinlediğim Hep O Şarkıydı! Şiiri - Arif ...

/....... /
Hep o şarkıydı...
Dinlediğim,
İnlediğim,
Dinlendiğim!
Yıllar geçti...
Ama bitmedi...
İçimde inledi!

Uzaktan el edişin,
Aheste gelişin...

Sen de ilk defa o şarkıyı dinledin...
Hiçbir şey söylemedin,
Süzülüp önüne eğildin...
Bunda öyle ki güzeldin!

Bil, aynı saatte hep o şarkıyı dinliyorum...
Her geçen gün daha derinden inliyorum;
Geçen günlerin gelmeyeceğini biliyorum,
İşte bu şarkıyı senin için seni dinliyorum...
İyi ki bu şarkı var...

O şarkı çalmadan...
Ne güzel!
Omzuma dokunur bir gizli el!
Önce hayalinin gelişi;
Acı öyle ki acı, ansızın gidişi!
Arkadan ılık bir rüzgârın esişi;
Yağmurun sepken gelişi!
Giderken sevinçle el edişi...
Hiç tatmadan;
Acıyı ve tatlıyı böyle tadar anlarsın...
Can evinden kanar, anar, yanarsın!

İşte hep bunun için, o şarkıyı dinliyorum...
Her sabah bu saatte hep yolunu gözlüyorum!
Biliyorum? !
İşte onun için;
Dinliyorum...
Bunda niçin?
Şarkı bitmedi?
Sevgimi...
Sevdiğimi...
Hiç kimse bilmedi!
Bilemedi...
“Ne güzel şarkı! ”
Diyenler bile bilmedi;
Hiç bilemedi!

Uzun geceler...
İçimi sıkan geceler!
Hep o şarkı kulaklarımda,
Son güftesi dudaklarımda;
Dizildi...
Ezildi!

Bu gece o şarkı, şarkımız;
Bitmesin, istedim...
Ah, aşkımız!
Bir de bu şarkımız!
Dillerden düşmesin, istedim;
İçimden bir başka yandım, inledim!
Loş odamda,
Çaresizim, yine dinledim...

Yıllar sonra...
Şimdi dinlediğim,
İnlediğim,
Hep o şarkıydı!
“Şarkım! Aşkım! Aşkıma... O nice yıllara! ”
Diyenlere, dinleyenlere, inleyenlere;
Armağan ediyorum!
Ama...

Hep bu şarkımı,
Aşkımı;
Dinleyin!
Bitmesin...
Dinmesin!
Ardımdan;
Aşkıma,
Söylensin!

Sevgim,
Aşkım,
Şarkım!

Bu dünyadan
Göçüyorum...
Belki, orada!
Şimdi, elveda!
//........ //
? !

(18.10.2008 08:30-Konya)