Dedilerki;
Aşkından ne bir telefon nede bir mektup var,
Sanırlar ki biz aşk ile dolup meşk ile taşarız yar,
Hani birde kıskanıpta ayırmaya kalkarlar ya
Sanırlar ki bunlardır bizi birbirimize bağlayan,
Bil ki bizi bir tek ilahtır duyupta anlayan.
Konuştukça hüzün ve tavırla,
Sanırmısın ki bu kalp seni duymaz anlamaz yar.
Kalbime işaret dilini öğreteli çok oldu.
Öyle ya; kuru gürültüye ne gerek var?
Sen suskunluğumu dinle,
Aldanma yar.
Kayıt Tarihi : 5.6.2012 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!