Dinle Yar Beni Şiiri - Celil Çınkır

Sn. Gümüş Hilal'in aynı isimli şiirine naziremdir.

Terk edip gittin ya, sen beni çoktan
Ahımdı çektiğin, sanmıştın Hak’tan
Kargışım ağ örmüş, başına aktan
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Senin için diklendiğim kulları
Maskelerle takındığım rolleri
Ömrümüzden boşa geçen yılları
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Sandım hasretliğin canı eride
Karanlık geceler kaldı geride
Umut katilimin sendin biri de
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Hayaline ne türküler yakardım
Deli gibi yollarına bakardım
Dişlerimi Lâ havle’yle sıkardım
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Yaşamışsın ikrarından cayarak
Ömrüm bitti günlerini sayarak
Sürgünündüm vurgunlara doyarak
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Küllenmedi gözlerinde hiç korum
Eşiğin ardında yarımdım yarım
Anladım ki varmış, aklımdan zorum
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Çark edip dönmedim gönül sözümden
Çektiğimi okumadın yüzümden
Habersizdin kan damlarken gözümden
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Dilimin altında çok bakla ezdim
Oysa suçlu sendin, feleğe kızdım
Hasret girdabında canımdan bezdim
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Seninle hep kör talihim üter be
Aynaya bak, var mı senden beter be
Delibal’a ettiklerin yeter be
Şimdi ben söyleyim, dinle yâr beni

Celil ÇINKIR – DELİBAL