Dinle Sevgilim Şiiri - Adnan Şahin 2

DİNLE
SEVGİLİM

Bazen karalarım kendimce,
(şu an da olduğu gibi)
Şiir diyorlar buna,
Bana pek öyle
gelmiyor ama,
Yüreğime efkar basınca,
Sessiz,
sakin bir yer,
ararım kendime.
Hele bir de
seni özlemişsem,
Arıyorsam sıcacık tenini,
Gözlerini,
nefesini,
gülümseyişini.
Arıyorsam ve
bulamıyorsam,
İşte böyle zamanlarda olur,
karalamalarım.
Duygulanıyorum
elimde değil,
Yalnızken;
ellerim bomboşken,
Seni özlüyorum
elimde değil.
Dinle sevgilim;
Sana sesleniyorum,
İçimi akıtıyorum
sıcaklığına,
Ferahlatıyorsun beni çiçeğim.
Ağlamak hoşuma gidiyor,
omuzlarında.
Dinle Zeynep’im;
Yüreğimden,
geliyor sesim.
Şu anda;
gecenin yarısında,
Hastane koridorundan,
sesleniyorum sana,
Duy beni sevgilim,
Beni anla.
Seni sevmek;
Hastane
koridorunda da olsa,
Seni özlemek,
Sesini, tenini,
ılık nefesini beklemek,
Dalga, dalga,
saçlarından
öpmek istemek,
Ellerini
o minik ellerini aramak,
Zor ama,
sana ulaşmak;
İmkansız değil sevgilim.
Haykırmak geliyor içimden,
Gecenin yarısı da olsa.
Ne söylemek istiyor;
biliyor musun yüreğim?
Daya göğsünü
kalbimin üstüne,
Ve dinle;
Seni seviyorum,
Seni;
Her şeyden çok,
Herkesten fazla,
Denizler kadar derin,
Gökyüzü kadar;
sonsuz seviyorum.
Ve bu yürek attıkça seni;
Salise, salise,
Dakika, dakika,
Saat, saat,
Gün, gün,
Hafta, hafta,
Ay, ay,
Yıl, yıl artan sevgimle,
Sevecek,
Sevecek,
seveceğim.
Durmadan,
haykırmak istiyorum,
sevgilim;
Seni seviyorum,
Seni;
Her şeyden çok,
Herkesten fazla,
Denizler,
kadar derin.
Gökyüzü,
kadar sonsuz,
seviyorum…

27.Mayıs.90
04.00