Dinle Sevgili Şiiri - Özlem Geray

Bilemezsin kendini sevgili
Bildiğim kadar seni
Bırak aynandaki fani sureti
Çıkar maskeni
Dinle!

Sana dokunmak
Düşümde cennette pamuk toplamak
Sana dokunmak
Bembeyaz bir buluta uzanmaktı
Ellerin şefkatti
Ellerin baba..
Konuşan ellerin vardı
Güveni anlattı.

Sesin yaşamaktı
Hayata, aşka uyanmak;
Ve tekrar uyuttuğunda
Düşlerime akan ırmaktı sesin.

Kokunu bir ben bilirim sevgili
Kokun,
En saf kokusuydu yeryüzünün
Yağmur sonrası topraklar gibi
Kokun efsun.. Kokun bir hoş
Ben kokundan sarhoş...

Saçların eriyip akardı ellerimden;
Şebnem olur ıslatırdı yanaklarımı
Dokunmaya kıyamadığım
Sevmeye doyamadığımdın.

Kahramanımdın,
Eski bir Türk filminden çıkıp da gelmiş..
Beklediğimdin,
Uğruna göz kırpmadan
Ömür verilmiş.

Sakla gözlerini sevgili
Ondan-bundan
Uçan kuştan, gizle.
Kimseler aşık oluvermesin sana
Kıskanırım.
Bak sadece bana
Milyonlarca kez daha olsa bile
Hep ben aşık olayım sana.

Dokunma ellerinle hiçbir canlıya
Sokulmasın hiç kimse
Pamuk tarlalarıma..
Uzanamasın kimse
O beyaz bulutuma..
Ağlarım.

Sen seni bende kaybettin sevgili
Elde arama.
Bulamayacaksın asla kendini
Bulmadan önce beni?
Unutma ki
Sen ve ben ‘biz’ olmuşuz ezelden beri.
Affet;
Ben izinsiz canıma katmışım seni.
Dinle sevgili!
Ne bilebileceksin artık kendini
Ne seveceksin gayrı başka birini
Bildiğim, sevdiğim kadar seni.

18.09.2008