Dinle şehir;
Issız karanlığında
Sönmüş yıldızlar parlar
Ben yalnızlık dolu adımlarken yolları
Uzaklar ıslıktan bir türküdür dilimde
Karşı koyamam sana
Yalnızlığa
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Şiirde şair dinle şehir diyerek şehiri kişileştirme sanatıyla dile getiriyor. Şehir sanki şairin dert ortağı ve usulca şairin dertlerini dinler. Güzel bir anlatımdı. Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta