Dinle Oğul Şiiri - Salih Ziya Tıkır

Dinle oğul sana Peygamberini anlatayım:
Onun ahlâkı güzel ahlaktı ki o Kur’andı.

O,yumuşak huylu cesur iffetli ve âdildi.
Cömertti,ihtiyaç sahibine yardım ederdi.

Kaba yünden elbise,bezden pabuçlar giyerdi.
Sökük diker,ayakkabısını tamir ederdi.

Bazen de mutfakta hanımına yardım ederdi
Yemek seçmeyip, hazır olanı yer reddetmezdi

Davetlere gider zengin fakir ayırt etmezdi
Verilen hediyeyi alır,karşılık verirdi

Allah için kızar kendi çıkarına kızmazdı
Nefsine zararı olsa da hakkı gözetirdi

Akrabasıyla ilişkisini asla kesmezdi
Yaşlıları evlerinde ziyarete giderdi

Hastaları yoklar cenazelere katılırdı
Ölmüşlerin evlerine taziyeye giderdi

Mütevazı idi onda kibirden eser yoktu
Bazen yeni elbise,bazen de eski giyerdi

Yolculukta bazen katır veya deveye biner
Bazen yayan başı açık cübbesiz de yürürdü.

.Kimsenin kalbini kırmaz kötü söz söylemezdi
Güler yüzlü idi ama kahkahayla gülmezdi.

Mubah olan oyunları seyreder,reddetmezdi
Amelinde daimdi,vakti boşa geçirmezdi.

Müslim,gayri müslim kimseye beddua etmezdi
Onlara hidayete ermesi için dua ederdi.

Sır tutar kimsenin kusurunu araştırmazdı
Kötülüğe kötülük etmez,onları affederdi.

Herkese selam verir onlarla tokalaşırdı.
Sokaklarda gereğinden fazla dolaşmazdı.

İşine besmeleyle başlar,önemini söyler,
Besmelesiz başlanan işte hayır yoktur derdi.
.

Mecliste özel yeri yoktu boş yere otururdu.
Başkasının yanında ayaklarını uzatmazdı

Misafirini kendi minderine oturturdu,
Ona teveccüh eder sorularını cevaplardı.

Ashabını bilerek künyeleriyle çağırır,
Çocukları sever onlara da künye bulurdu.

Oturduğu mecliste yüksek sesle konuşmazdı.
Konuşması açık seçik,rahat, anlaşılırdı

Gereksizse konuşmaz sükutu tercih ederdi.
Öfkelendiğinde bile kötü söz söylemezdi.

Vaazlarında ciddi,dinlerken güler yüzlüydü.
Cemaatın soru sormasına izin verirdi.

Yeşil rengi sever, beyaz elbise de giyerdi
Cuma günü için de ayrı elbisesi vardı.

Doğru sözlü-el emin- dürüst ve güvenilirdi.
Ciddi, yumuşak, hoş sohbet,içi dışı bir idi.

Canı sıkıldığında sakalını avuçlardı.
Hiddet ve neşesi yüzünden belli olurdu.

Peygamberin güzel ahlakı saymakla bitmez,
Özetle, sûreti kadar sîreti de güzeldi.