herkese bu evrende
aynı uzaklıkta aşk
bütün ahlar
başıbozuk birer fırtına içimizde
dokunmaz kimsenin ağrısı kimseye
kör metalle delinmez hiçbir sedef
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Aşk uzun bir yolculuk hiç bitmeyen...Bazen uğramaz sokağa, seslenmez gülüne bülbül...
Böylesi güzel bir şiir yakışırdı Nefise dosta...
Güzel yüreklerinize selam olsun...Sevgi ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta