Baba!
'Senin çocukluğun nasıldı? '
diye sormuştun ya bana,
dinle kızım, anlatayım sana...
Benim çocukluğumda beton değildi her yer,
duygular bile...
'İnsanlık namına' kelimesini duymazdık..
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Özür dilerim kızım..
Bir kez bile sokakta oynayamadığın için,
susadığında ağzını dayayıp musluğa,
kana kana su içemediğin için,
kendi öz topraklarında,
özgürce yürüyemediğin için,
daha doğmadan borçlu olarak
dünyaya geldiğin için,
dinimizin değiştirildiği,
Ata'mızın eleştirildiği,
toprağımızın bölüştürüldüğü
ve kardeşin kardeşle dövüştürüldüğü
böyle bir dünyaya gelmene sebep olduğum için,
özür dilerim... duyarlı yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta