Dinle Gözlerimi Şiiri - Hamit Pala

Sevmek seni,
Başkasını düşünmeden.
Bir an görmek için
Beklenen yol, işitilen her ses.
Gelen, değil sen, sensin giden.
Hep kaybolansın...
Hislerinde bin sır gizli, bir meçhul gibisin.
Bu sevgiyi anlatmak ne zormuş sana...
Gidişin, başlangıcı gibi sonun.

Seni sevmek,
Gözlerinde kaybolmak,
Dizlerinde uzanmak, seninle olmak...
Beklenen sen, istenen yine sen.
Bir kez bakışmak bile özlenen.
Uzaklarda kalan bir hayal gibisin.
Her gün batışında, beklenen tâ uzaklardan...
Birikmiş gönlüme, taşınmaz olmuş
Yılların yorgunluğu...

Dinle beni.

Sevmek gönülden seni,
Bir ömür vermek umursuzca...
Seni ister, mecnun gönül.
Artık yetmez mi bu sabır?
Gizleme kendini, bırak kaçmayı...

Dinle gözlerimi!
Bir gül...

Bir kere gel de sev bitmeden gün.
Gönlümün sırrı, gözümün feri ol.
Dostum, umutlarım, hayallerim...
Belki de sevgilim.

Dinle gözlerimi!

Sonun mahkumuysa bu sevgim,
Anlarsın kaderin oyununu bize.

Dinle gözlerimi!

Umutsuz bir aşkın yeşeren filizi,
Gönlümün esrarlı bir gülü olur
Dökülen bu göz yaşlarım.

Dinle gözlerimi!

Elde mi anlarsın unutmak seni,
Senden vazgeçip mutlu olabilmek
Son kez olsun yalvarırken

Dinle gözlerimi...

10.11.1992 Bursa