Dinle Gönül Şiiri - Süleyman Yavuz

Sus deli gönül sus
Sus ki olma rezil rüsva
Yar anlamaz ki bilmez ki
O dur nice derde deva
Anlatmaya kalmadı mecalim dermanım
Kader böyleymiş söyle
Ne gelir elden daha ne yapalım
Bari susta başka rezil olmayalım
Vazgeçelim biz bu aşktan
Her gün içipte ağlayalım
Yoksa vefasızımı yazalım
Şiir olup dillere derdimizi taşıyalım
Olmaz gönlüm olmaz
Dermansız bu dert çare bulunmaz
Gel şişelere gömelim derdimizi
Unutalım hem onu hem kendimizi
Belki huzur bulur böylece ruhumuz
Kurdurmaz olur içimizde
Aşk adında ki derdimiz
Erken ölür gideriz
Taşımıza da cehennemlikti yazarız
Ama kendimize ağlar kendimize yanarız
Kimseye bulaşmadan
Dert anlatıp fukara olmadan
Dile düşüp ezilip kalmadan
Geçip gidelim
Derdimizden içip günaha girip
Kendimizden geçip gidelim