Dinle Gel Beni Arslanım Şiiri - Hasreti

Dinle gel beni arslanım
Kimse bilmez sırda idim
Davud oğlu Süleyman´ım
Bir zaman mühürde idim

Nuh ile gemiyi çattım
Deryada gözcülük ettim
Bunların carına yettim
Çağırana orda idim

Nice geldim nice gittim
Kar gibi dağlar erittim
Hud kavmini irşat ettim
Musa ile Tur´da idim

Eyyub ile çektim yare
Sinem oldu pare pare
Ya´kub ile düştüm zare
Yusufla kuyuda idim

Ahsen-i takvimde her dem
Vücuda geldim anneden
Bir hoş kokulu nergisden
Selman ile bile idim

Hızır ile alem gezdim
Hemi gördüm hem belledim
Kudret ilmin ezberledim
Rical-i gayib´de idim

Dört kitabda ayan idim
Hem din hem iman idim
İncil Tevrat Kur´an idim
Mü´minle niyazda idim

Muhammed Resul´e yettim
Bin bir kelam sohbet ettim
Mi´rac´da yoluna yattım
Hatem alan Şir´de idim

Kırklar´da Ali göründüm
Kudretin eli göründüm
Gün oldu Veli göründüm
Ezilen engürde idim

Ayet-i Kurba´da beyan oldum
Gahi sırr-ı nihan oldum
Horasan´dan sökün geldim
Urum´da hünerde idim

Bir tarik koydum Urum´a
Kimseler ermedi sırrıma
Mürsel´im geldi yerime
Kadıncıkla hürrem idim

Balım Sultan olub geldim
Muhibbana ilim verdim
Tarik-i nazenin getirdim
Akpınar Zemzem´de idim

Evvel Ali ahir Veli
Cümle erler dedi beli
Belli ettim doğru yolu
Bi ism-i Hayder´de idim

Hamdullah´ım gelip gitti
Nicesi gümana battı
Cümlemizi irşat etti
Gök Eşik´te Pir´de idim