Dinle Çocuk Şiiri - Kürşat Sungur

Sen bilmezsin, biz taşları yakarak büyüdük çocuk
Mutluluk bir uzak yıldızdı, bakarak büyüdük çocuk
Feryat figan ağlamalar ayıptı, yasaktı bize
Öyle sessiz burnumuzu çekerek büyüdük çocuk

Oyunlarımızda bile, acımasız öfkeliydik
Kimine göre zavallı, kimine göre deliydik
Sokaklarda yaşamalı,kavgalarda ölmeliydik
Kendimize değersizlik biçerek büyüdük çocuk

Varlığımız hissedilmez, yoklugumuz bilinmezdi
Aradığımız uzakta, arasak da bulunmazdı
Öyle her istediğimiz, isteyince alınmazdı
En ucuzu, en kötüyü seçerek büyüdük çocuk

Daha biz şu kadarcıkken, öğrendik geçim zor işti
Yüreğimiz kor ateşte, kızgın acılarla pişti
Gönlümüze küçücükken yoksulluğun derdi düştü
Hayallerimizden bir bir, geçerek büyüdük çocuk

Bir zaman bizde çocuktuk, tahta atlarımız vardı
Pantolonumuz hep kısa, gömleğimizse hep dardı
Söküleni yırtılanı annemiz evde yamardı
Bayramlık aldığımız gün uçarak büyüdük çocuk