Dinle canân, dinle
Sevdiğinin sesini;
İnsan üzülmeli
Dostluk bittiğinde.
Bilmeli ki insan
Dostlar güvenilmez olmuş
Ve bütün o sözlerden
Geriye biraz kül kalmış.
Ne ki sarar biri O’nu
Kavrar yavaşça
Ve yatıştırır O’nu
Aşkın kollarında.
Tombul beyaz memeleri
Kavrar elleri;
Acısı olan
Avunç bulur mutlak.
James Joyce
Türkçe’ye çeviren: İsmail Aksoy
“Chamber Music”den (1907)
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 05:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![James Joyce](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/13/dinle-canan-dinle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!