Dinle bu gece
Gecenin sessizliğini dinle
Ay ışığının vehminde kaybet benliğini
Uzaklaş tüm gölgelerden usulca
Mehtaba bırak kendini sorgusuzca
Dinle bu gece,yüreğinin sesini dinle
Beni bulacaksın içinde
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
gecenin gizemini ,sevdanın ,özlemin ,hasretin ateşiyle yoğurarak gönülleri aydınlatan nefis bir eser,candan tebrik eder ,gönülden alkışlarım.....
Çok şey anlatır bazen gece insana.. Tabi dinlemeyi bilmek sessizlikle konuşabilmek lazım... Kutluyorum birçok kere yaşadığım bir halet-i ruhiyeyi çok güzel anlatmışsınız.... Zaten şiir de bu, şairlikte böyle olmalı..... Saygılarımla.. Esen kalın.
Ah bu geceler değil mi, insana türlü türlü duyguları tattıran, kimi zaman ağlatıp, kimi zaman isyana sürükleyen, sevdiğini özleten...Her kelimesinde hasret ve sevgiliye duyulan aşktan dolayı onu koruma duygusu yatıyor dizelerinizde...Kaleminize sağlık, yüreğiniz var olsun şairem...On numara bi anlatım..Sizin şiirlerinize kötü diyecek bir şair tanımıyorum...Bütün yüreğimle tam puan+ (ant.)
Saygılar...
harikulade bir şiir okudum.
Dinle bu gece,yüreğinin sesini dinle
Beni bulacaksın içinde
çıkaramıyacaksın beni oradan.
zaten cıkmak isteyen kim. desenize.....
fevkalade. esenlikle.....
Yüreğinin sesini dinleyenler elbette ki sevgiyi bulacaktır. Güzel şiirinizi zevkle okudum. Kutluyorum, sevgiler...
Yüreğine ve kalemine sağlık
Çok hoş ve güzel bir çalışma olmuş
tebrik ederim
kaleminiz daim olsun
selam ve dua ile
OFFF BE MERYEM,
DAMARDAN GİRMİŞSİN SERBESTİNE.
NE GÜZEL DİLE GELMİŞ DUYGULAR.
BEN SERBEST OKUMAM KOLAY KOLAY.
AMA SENİN BU ŞİİRN ÇOK MUIHTEŞEM OLMUŞ.
BU BENİM GÖRÜŞÜM.
DİĞERLERİ BENİ ALAKADAR ETMEZ.
SELÂM VE SEVGİLERLE YÜREĞİ GÜZEL İNSAN.
TEŞEKKÜRLER PAYLAŞIMINA.
SAĞLIK VE SIHHAT SANA,
DEVAMLI OLSUN KALEMİN.
AH BİR DE HECENE BAKSAYDIM.
10 NUMARA
TAM NUMARA
NECATİ OCAKCI
ANTALYA
Gece Yolculuğu
El ayak çekilince, geceler öyle sessiz!
Bir hengâme içinde, dövünür bir kimsesiz...
Bir ukde sökülünce, kalbi inler ki inler;
Geceyi delip gelen, o ulvi sesi dinler...
Sanki ayrılmış gibi, ruhum şu bedenimden,
Bu öyle bir çıkış ki, ne binek ne merdiven!
Bir anlık bile olsa, karanlığın içinden;
Yürüdüm o ışığa, önümde bir merdiven...
Nihayet yolun sonu, geldi gelecek dedim,
Hüzün sardı içimi, için için inledim,
Yanıp kavrulmuş içim, bir katre su neylesin! ..
O zemzemden içip de kanan var mı söylesin?
Gözlerim açılınca, bir katransı karanlık,
Üzülünce büzüldüm, demek her şey bir anlık;
Çok geçmeden ufukta, tanyeri de belirdi,
Ancak bu gecelerde, böyle yer geçilirdi...
Muştunu almış gibi, yeryüzü ışıldadı,
O kulağıma eğilip, bir şeyler fısıldadı;
Sonra birlikte koştuk, o nadide ışığa,
Sanki tenim eridi, düştük gülistanlığa...
Onun bize ikramı, boldu öyle ki boldu,
Burası yolun sonu, içime hüzün doldu,
Bu gece yolculuğu, gönülleri dolduran,
Silueti gördün mü, şu önündeki duran? !
(10.11.1999-Adana)
Arif Tatar
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
--------------------
Bu şiirin hikayesi:
O gece için! ...
Bir gece şiiri de benden size...
Dinle bu gece
Gecenin sessizliğini dinle
Salıncaklar kur gökyüzünde kendine
Ay ve yıldız şahit olsun neşene
Bir an olsun tut nefesini içinde
Aldırma ayaza sen sakın
Dinle bu gece,yüreğinin sesini dinle
Beni bulacaksın içinde.
Gecelerin sonu hep aydınlık, sevincimiz, sevgimiz olsun; kutlarım; çok güzel... 10 puan... Sevinçte kalın...
Geceye damga vuran bir şiir.
Kutlarım.
KALEMİNİZ DAİM OLSUN.
YAŞADIĞIMIZ HAYAT ELİMİZE TUTUŞTURULMUŞ RENGARENK VE EMANET BİR OYUNCAKTAN İBARET. KİMİSİ OYUNCAĞI O KADAR CİDDİYE ALIR Kİ AĞLAR, PERİŞAN OLUR ONUN İÇİN . KİMİSİ ELİNE ALIR ALMAZ ŞÖYLE BİR KURCALAR OYUNCAĞI, KIRAR VE ATAR. YA AŞIRI KIYMET VERİR, YA KIYMET BİLMEYİZ.
.........................................................................
( ŞEMSİ TEBRİZİ;23. KURAL)
YÜREĞİNİN SESİNİ DİNLE.
EMEĞİNİZE SAĞLIK ARKADAŞIM TAM PUAN.
Bu şiir ile ilgili 62 tane yorum bulunmakta