Dinle beni...Duy BENİ Şiiri - Leyla Işık

....Ve kaçınılan son,
...Ve ayrıyız işte
dilim varmıyor ayrıyız demeye
kopup sevgiden aniden
hasretin kollarına düşmeye
ayrıyız değil de
gözden ırağız ama gönülden yakın
sevgi dolu,
uzağız desem nasıl olur birtanem?
nasıl olur?
ben değilim o, ayrılıkla yıkılan
ben değilim,gecenin koynuna sığınıp
sessiz sessiz ağlayan.
hüznün ırmaklarında yıkanıp,
geçmiş anıların özleminde kuruyan.
ben olmamalıyım
gözü bilinmeze uzanan yollara takılan
artık, yaz olsun istemiyorum.
deli dolu duyguları yaşatan...
güneşin sıcaklığında
bakışlarını anımsatan.
unutmak istiyorum o mevsimi
kalbimde ne hüzün
ne pişmanlık,
ne gözlerimde denizin nemi,
ne dayanılmaz yürek çırpıntısı,
ne de çekilmez yalnızlık olsun.
olsun istemiyorum artık.
anlıyor musun beni?
bir daha dönemeyeceğiz o günlere
tenimizde güneşin yakıcı sıcaklığı
içimizde o arzunun tutsaklığı
olmayacak deme...
deme birtanem.
umulmadık bir ümidin coşkusu var içimde.
bakarsın bir gün
bu ümit sarar seni de.
yeniden birlikte olalım diye
uyup kalbinin sesine
ararsın beni belkide
alevlenir içimizde kor ateş
bak birtanem!
dinle beni...
duy beni!
silinmiyor hayalin gözlerimden
ne yapsam ne etsem faydasız
unutamıyorum seni
kahroluyorum özleminden.