yine içime oturdu derin bir boşluk...
sessizlik çöktü üstüme.....
bir çaresizliktir ki duran boğazımda
yutkunamıyorum.....
sanki can bedenden… ben candan vazgeçmişim
çıkartıp atamıyorum kimsesizlimi....
yalnızlıksa kimliğim.....
ben çıkamadım içinden be dostum..
gel de sen bir el at.....
belki tutarsın elimi düşmeden hayatın kıyısından...
belki bir nefes olursun emanet ruhuma.....
oysa yaşamak vardı hayatı delicesine
sorgusuzca yarınları beklemek.....
düşmek yada sonu gelmeyen yola...
inadına ınadına sevmek…
sebepsiz yaşanmaz hiç bir şey hayatta..
biliyorum…
ben kederliysem,
bezmişsem bu candan vardır elbet bir nedeni...
duygularımın körelişinin
kalbimin yarılışının
ve de beni benden eden tüm nedenler…
bütün bunlar değildir faili meçhul...
Kayıt Tarihi : 6.10.2009 22:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!