Dinle Be Rıza Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Sorma dostum, sorma, tarih olduk biz;
Ömrümüz zamanı içmiş be Rıza.
Hangi devrimizde rahat bulduk biz?
Aslımız yel gibi geçmiş be Rıza.
.
Şöyle bir dönüp de baksak geriye,
Kaldırtsak kazanı yeni çeriye.
Bıraksak vatanı en serseriye;
Bugünkü yiğitler hiçmiş be Rıza.
.
Dicle kenarında emindi koyun!
İtimat üstüne olmazdı oyun!
Gökten irtibatsız çıkmazdı kanun!
Zulüm adaleti biçmiş be Rıza.
.
Komşunun komşuya ilaçtı külü..
Sarkmazdı bir kızın yandan kâkülü.
Nikâhla helâldi babanın gülü,
Marifet harama geçmiş be Rıza.
.
Dolardı her gece fakir hanemiz,
Masallar dizerdi nurlu ninemiz.
Yirmi kat apartman, yüz bahanemiz!
Bizim ahşap evler göçmüş be Rıza.
.
Mahalleye yaban erkek giremez,
Oyardık gözünü, daha göremez!
Yeni gelin haftalarca söylemez!
Şimdi, ergen ağzın açmış be Rıza.
.
Hazırı bulunca kır olmuş tarla.
İşimiz kalmadı şerefle, arla!
Hem iyi insanlar iyi atlarla,
Yerin ta dibine kaçmış be Rıza.

Bu hüsran içinde gülmek nemize?
Ahir zaman deyip, uyduk biz bize!
Maharetle şeytan üzerimize,
Nisyan toprağını saçmış be Rıza.
.
Maddeyle manayı takas edeli,
Ne arifan kaldı, ne de bir veli!
İdrakler paslandı, akıllar deli!
İman gönüllerden uçmuş be Rıza.
.
Doğru yol düzdedir, sırrı bizdedir;
Uhud’u unuttuk, var mıydı Bedir?
Saadet asrından kalan gölgedir!
Allah kullarını seçmiş be Rıza.
.
Bırak marifeti, kuru ahlâkı;
Medeniyet şarap, efelik rakı!
Dilemezdik amma bu infilâkı!
Şu asır insana linçmiş be Rıza.