Yine ağrılarla uyandım insanın içi hiç ağrır mı aramadığın yerlerde olmayı istiyorum karşılaşma ihtimalimiz olmasın diye
çabalıyorum senden değil senle karşılaşmaktan korkuyorum karşılaştığımız da da seninle mutlu günlerimi hatırlamak istemiyorum her şeyi unutmak ve seni tarihin tozlu sayfalarına gömmek istiyorum işte sırf bu yüzden hep kaçıyorum
aslında var ya karşılaşmaktan korkmak değil bu korkudan korkmak benimki si ve anladım ki ayrılığa değil ayrı kalmaya yeniliyor insan
çelişkisiz yaşadın sen o yüzden anlamassın beni içinde kalı olan bir gitin olmadı ki
sen hiç bu kadar cesaretli olmadın olamazdın da unutma ben bir yola çıktımda nelere ihtiyacım var hesabını tutamadım işte bu yüzden bu ağrı içim yanıyor dinle bak insanın hiç içi ağrır mı ağrıyor işte
NOT: aç bir çocuğun hem ağlayıp hem ekmek yemesi gibi bu ayrılık..
Kayıt Tarihi : 23.7.2015 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Küçükhurman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/23/dinle-bak-11.jpg)
O ağrıyı süslemeden, sözlerin parlak renkleriyle allayıp pullamadan anlatan hoş, etkili bir nesir, bir deneme ...
Beğendim..
Sadece "noktasız, virgülsüz", imla kurallarını görmezliğe gelişi eleştirilebilir..
O da "kadı kızı" diyelim..:)
Tebrikler Necla Hanım..
TÜM YORUMLAR (12)