Dinle Şiiri - Sebahat Karagöz

Dinle sevgili, bu sitemler sana..
Anlamak istemedin, dinlemedin hiç beni
Son kez dinle ne olur
Bu sözlerim sana.
Sanıyor musun ki vurdumduymazım,
Alınmam,kırılmam...
Ne bileyim,
Aptal sarışın,kör aşık ya da aymazım?
Senin için sevgili, senin içindi tüm çabalarım.
Anlamaya çalıştım,
İstedim ki
Paylaşayım acılarını,korkularını,kaygılarını...
Dostun gibi hep yanında olayım.
Çok uğraştım ama başaramadım.
Bu benim ilk yenilgim,
Bu benim ilk hüsranım.
Şunu bil ki sevgili:
Yaşadıkça içimden hiç çıkmayacaksın.

Zorladım bazan seni
İnan bilerekti yaptıklarım.
Sessizliğin ürkütüyordu beni,
Bu sessizlikte bir fırtına aradım.
Öyle duvarlar örmüştünki etrafına,
Yanına yörene yaklaşamadım.

Sel olup taştım,set koydun önüme.
Gün geldi;
Rampada freni patlayan kamyon gibi
Dayandım kapına, açmadın.
Çiçek olup serildim yollarına
Ezip geçtin,dönüp bakmadın
Niye sevgili niye?

Yaralısın biliyorum.
Kanıyor için, seziyorum.
Acı çekiyorsun anlıyorum.
Uzatıyorum ellerimi itiyorsun,
Çaresiz kalıyorum.
Bunları nerden mi biliyorum?
Çünkü sevgili çünkü, seni çok seviyorum.

Bazan sevgimi silah gibi kullandım.
Gün geldi ağladım,
Gün geldi yalvardım.
Birşey istemedimki senden,
Sadece dudakların titremesin sevdiğini söylerken
Ellerin rastgele uzanmasın ellerime,
Gözlerin yabancı gibi bakmasın.
İnan sevgili inan,
Senin umarsızlığın benim endişem.
Perişan değilim, güçsüz değilim,
Ağlamıyorum.
Anla sevgili ne olur, dayanamıyorum.
Şimdi ne mi yapacağım?
Herhangi bir kişiyle yuva kuracağım.
Ahdım var;
Herşeyimi ona adayacağım
Şunu bil ki sevgili:
Kalbim sende kalacak, onu geri almayacağım.
Sar sarmala,iyi sakla,
Koy yüreğinin en mahrem köşesine.
Belki;
ihtiyacın olur günün birinde..