Bülbül gibi ötersin uslanmaz şip şip dudak
Kâinat vecd içinde sus da âlemi dinle
Dünya bıtrak tarlası kanatır batan budak
O canını yakmadan kendi sevdanla inle.
Şöyle tarif edeyim et kemik bir de cansın
Unutmama ve gaflet hep seninle dolansın
Hatalarım yok deme çünkü sen bir insansın
Kuru saz ve kuru dal yeşil kalır sevginle.
Nefes girip çıkarken senle sır keşfedecek
Bilgeleşmiş hallerin devlet ihya edecek
Yaptığın kötülükler ardın sıra gidecek
Günah sevap sonucu tüm hesaplar şu tinle.
Hep çevreyi gözlersen beden ruh eza görür
Gölgen bile düşmandır haset ve korku bürür
Can havliyle kaçsan da sonra peşinden yürür
Vuslat başka zamana kalp parçalanır kinle.
Hayat sona erecek yaşın gelse de bine
Ahmet tövbe et artık çok söylemişsen ene
Pişman oldum diyerek bir defa daha dene
Cennete cehenneme varacaksın bu dinle.
02.01.2016
Ahmet Çelik
VECD (Vecit) 1- Sevgi hayranlık gibi ağır basan, yoğun bir heyecan yüzünden doğan coşkunlukla kendinden geçme, sevinçten bayılma 2- Ruhun doğrudan doğruya Allah’a ulaştığı ve onun varlığının yoğun biçimde bilincine varıldığı özel ve gizemli durum.
BITRAK: Kırlarda yetişen yabanî bir otun dışı dikenli tohumu
TİN: Ruh
Kayıt Tarihi : 2.1.2016 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/02/dinle-177.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)