Diniz Şiiri - Mustafa Yazka

Yaşlısı,genci,çocuğu şehit,
Kudurmuş artık sarıyor it,
Karşımda sırıtma ne olur git,
Benim gibi bin kere ölemediniz.

Göz göregöre yaptılar seti,
Geçmişte okudum hürriyeti,
Özünden sıyrılan şu zilliyeti,
Açık gözlerle göremediniz.

Gafilin yüzünden ambargo koyar,
Ambarı kileri tabandan oyar,
Göz göregöre cebini soyar,
Biz enayi değiliz diyemediniz.

Asırlardır insan dinine sadık,
Dinsizliği ilim diyene kandık,
Dara düşünce Allah ı andık,
Biz müslüman ız diyemediniz.

Doğruyu söyleme kötü olursun,
Mecburen kirli hava solursun,
Gittikçe türlü bela bulursun,
Biz bunu hak ettik diyemediniz.

Bu yol eğri doğruya gidem,
Buraya kanını dökmüştü dedem,
Özüm yeterli dışayı nidem,
Kendi yolumuzdan gidemediniz.

Buhar,kar zamanla aslına döner,
İradeyle şeytan ateşi söner,
Pişmanlık faydasız maziye gömer,
Haksızın başını eğemediniz.

Karşıda düşman bilgiç ve süper,
O türban şu da şapkalı der,
Salaklar onların ağzıyla gider,
Biz biziz size ne diyemediniz.

Asırlardır buranın her ferdi,
Bir sofrada yemeğin yerdi,
Fitneci kordan halıyı serdi,
Atalarımız dürüstmüş diyemediniz.

Paraya mala rağbet çoğaldı,
Menfaate insan ezmek doğaldı,
Hani ya insan hakları vardı,
İnsanlığı bir türlü seveme diniz.

Atalarımız ilim ilim ilmişti,
Lokman ölüm sırrına ermişti,
Mimar şaheserler dikmişti,
Nice meyveleri ele verdiniz.

Soyumuz eğlence güreşi buldu,
Kilogram katıp alemin oldu,
Daha nice kültürümüz kayboldu,
Sahipliği akıl edemediniz.

Olur a olmaza sitem ederek,
Din kardeşine silah çekerek,
Bencilliği kabul ederek,
Hiçbir sevgiye ereme diniz.

Düşman mı dost mu belli olmayana
Kesede bütçede harçlık koymayana
İslam diye arasına almayana
Biz bize yeteriz diyemediniz.

Devletin kestiği acımaz dedi,
Elinde avcun da ne varsa verdi,
Kuru ekmeği ıslatıp tuz ile yedi,
Bir içliği kalmıştı dereme diniz.